Mazateekse medicijnvrouw, sabia, curandera en sjamaan
Maria Sabina werd geboren in het stadje Huautla de Jimenez, in Oaxaca, Mexico waar ze een gewone jeugd had. Tot ze ongeveer op haar 7e, 8e levensjaar met haar zusje enkele kleine paddestoelen herkende die groeiden onder een boom. Deze paddestoelen leken precies op degene die een lokale curandero altijd at om de zieken te helpen genezen. Toen Maria Sabina de paddestoelen plukte, zei ze: ‘Als ik jou opeet, en jou, en jou, dan weet ik dat jullie me prachtig zullen laten zingen.’ Na deze eerste trip at ze de paddestoelen steeds vaker. Op haar achtste zei ze ooit de volgende ervaring te hebben gehad:
‘Ik was acht jaar oud toen een broer van mijn moeder ziek werd. Hij was erg ziek en de sjamanen uit de sierra die hem hadden geprobeert te 
genezen met kruiden, konden niets voor hem doen. Toen herrinerde me ik wat de Teonancatl (paddestoelen) me verteld hadden: dat ik ze moest nemen wanneer ik hulp nodig had. Dus ik ging de paddestoelen plukken en bracht ze naar mijn oom zijn hut. Ik at ze in zijn aanwezigheid, hij was stervende. En meteen namen de Teonancatl me mee naar hun wereld, ik vroeg hen wat mijn oom had en wat ik moest doen om hem te helpen. De paddestoelen vertelden me dat een slechte geest bezit had genomen van het bloed van mijn oom en om dat ongedaan te maken moesten we hem wat kruiden geven, niet degenen die de curanderos hem al gegeven hadden, maar anderen. Ik vroeg waar ik deze kruiden kon vinden, en de paddestoelen namen me mee naar een plek in de bergen waar hoge bomen groeiden en verschillende beekjes liepen en ze lieten me het kruid zien dat ik moest hebben en de weg die ik moest nemen… (na weer tot haar positieven gekomen te zijn) het was dezelfde plek die ik had gezien tijdens mijn trip, en daar waren dezelfde kruiden. Ik nam ze mee, bracht ze thuis, kookte ze in water en gaf ze aan mijn oom. Een paar dagen later was de broer van mijn moeder genezen.’
Deze ervaring zou ze nooit meer vergeten en haar leven zou drastisch veranderen. De paddestoelen werden voor Maria Sabina een manier van leven. Zij kwam, naarmate ze ouder werd, bekend te staan als Sabia (een wijs iemand) en als Curandera (medicijnvrouw). In haar leven heeft Maria Sabina een ontelbaar aantal mensen ontvangen om hen aan haar genezende krachten te onderwerpen. De (veelal nachtelijke) ceremonies die ze daarvoor hield werden door de plaatselijke bevolking Velada’s genoemd.
Maar toen stond in het jaar 1955 opeens R. gordon Wasson voor haar neus met de vraag of zij hem meer kan vertellen over de magische paddestoelen waar hij al zoveel over heeft gehoord. Het was een nogal onverwachte ontmoeting die later voor beiden die ze niet meer zo snel zouden vergeten. Maria Sabina neemt Wasson en zijn fotograaf mee naar een Velada waar zij als eerste westerlingen de hallucinogene paddestoelen eten. Althans, degenen van wie we het zeker weten… Ook voor Maria Sabina was dit een nieuwe ervaring. Zij was gewend om de paddestoelen alleen te eten als haar hulp werd ingeroepen voor medicinale doeleinden of toekomstvoorspellingen. Maar de enige hulp die Wasson nodig had was de ervaring zelf, de ontdekking van het onbekende.
Naar aanleiding van deze ontmoeting met Maria Sabina en de hallucinogene paddestoelen schreef R. Gordon Wasson een artikel in het magazine Life met de titel: Seeking the magic mushroom. Om de privacy van Maria Sabina en haar dorpsgenoten te beschermen noemde Wasson geen namen in het artikel. Desondanks wist het grote publiek al vrij snel na publicatie waar de paddestoelen te vinden waren. Grote groepen mensen trokken naar het kleine dorpje Huautla de Jimenez om daar onder supervisie van Maria Sabina een paddestoel-trip mee te maken. Onder hen waren beroemdheden als John Lennon, Peter Townshend, Mick Jagger, en Bob Dylan.
Maria Sabina werd een lokale celebrity en het dorpje groeide al snel uit tot een toeristisch bedevaartsoord voor hippies uit de hele wereld. Velen kwamen met respect, maar er bestaan ook veel negatieve verhalen met trippende hippies in de hoofdrol. In 1976 voelt de overheid zich genoodzaakt om hier een eind aan te maken en verbiedt het gebruik van de paddestoelen. Maria Sabina krijgt hier grotendeels de schuld van, zij had immers de geheimen van de Teonanáncatl prijsgegeven. Haar huis wordt in brand gestoken en uiteindelijk wordt ze zelfs verbannen naar een plek buiten het dorp. Door de jaren heen is ze ook vele malen gearresteerd.
Ondanks alle ellende die de ontmoeting met Wasson teweeg bracht, zei Maria Sabina nooit spijt te hebben gehad. Zij interpreteerde het als een gril van het lot. Ze had zelfs van tevoren al een visioen gehad dat ze een ontmoeting zou hebben met ‘mensen van buiten’. Maria Sabina overleed in 1985, op 91 jarige leeftijd. Gedurende haar leven werd ze een legende die tot op de dag van vandaag voortduurt.
In het artikel ‘Saint Mother of the Sacred Mushrooms’ schrijft John Allen over Maria Sabina:
‘Maria Sabina was veel dingen: een aardse vrouw, een moeder, een sabia, een dichteres, een genezer, een gelovige, een uitvoerder en een curandera die op het uiterste randje van haar universum een glimp op mocht vangen van de geheimen en betekenissen van het leven. Dona Maria deelde haar geheimen over magie en plantenkunde met de buitenwereld. Alleen met behulp van hoop en gebeden zal de welwillendheid die zij de wereld verstrekte volledig begrepen worden en gewaardeerd. Door de volhardendheid van R. Gordon Wasson’s geloof in de magische paddestoel. Dona Maria heeft de mensheid echt een magische sleutel (paddestoel) gegeven wat sommige aannemelijke antwoorden betreft die enkele geheimen van onze godsdienstige beginselen omringen en misschien ook wel de oorsprong van de aarde. Dona Maria mag dan wel niet meer in ons midden zijn, haar geest en haar wijsheid leven voort. Neem het met zorgvuldigheid en deel het met liefde en respect. Kun je haar gezicht zien in het donker? Kun je haar gezang horen?’